Wij zijn heel lief, toch?

We willen nu toch even de tijd nemen om ons beklag te doen. We vinden onze baasjes heel erg lief maar wel heel erg streng hoor!

We mogen niet eens op de tafel gaan staan, nou dat is toch  heel  normaal? Maar nee elke keer als we er maar één pootje opzetten worden we er gelijk weer vanaf gehaald! En dan worden ze nog boos ook, wij snappen er helemaal niks van. Wij klimmen nu eenmaal graag op tafels.

Gisteren was ook weer zo'n avond, de baasjes hadden lekker koel drinken op tafel staan, dus ik ( Boris ) dacht ik ga eens ruiken en proeven. Tja misschien vind ik het ook wel lekker, is toch weer iets anders als alleen maar water. Maar nee hoor telkens als ik maar naar de tafel keek werd ik meteen opgepakt en ergens anders neer gezet.

Ook ik ( Babe ) heb zo'n verhaal, een van de baasjes was boven met een vreemde mevrouw bezig met dozen uitpakken. Ze lieten me alleen beneden met allemaal mannen en een hoop herrie, dus toen de deur naar boven een stukje open stond dacht ik bij mezelf ik ga eens boven kijken daar lijkt het me veel rustiger. En natuurlijk had ik gelijk want daar was ook geen herrie. Denk je dat ik mocht blijven? Nee natuurlijk niet, ik werd meteen weer opgepakt en naar beneden gebracht. Vanuit mijn ooghoeken zag ik ook nog een konijntje, ik dacht daar kan ik leuk vriendjes mee maken maar helaas, ik moest gewoon beneden blijven in de herrie en bij de mannen.

Nou vinden jullie nu dat wij stout zijn geweest? Nee toch?!

Tot de volgende keer!